Mieke oldewening
Werken met de dood werd een deel van het leven van Mieke Oldewening (72) uit Aalden
Er is geen rouw en verdriet hetzelfde. Ook bij mij waren er soms tranen, maar dat is niet erg.
Mieke Oldewening uit Aalden werkte 37 jaar in diverse functies bij uitvaartvereniging "De Laatste Eer" in Zweeloo. Deze maand neemt de 72-jarige Aaldenaar met een dankbaar gevoel afscheid van het werk.
Dat werk werd een belangrijk deel van haar leven. "Als je het verlies mooi en waardig afsluit, helpt dat in het rouwproces en geeft dat troost. Maar er is geen rouw en verdriet hetzelfde, ook bij mij waren er soms tranen. Dat is niet erg, ik ben ook maar een mens."
De laatste zorg werd voor Mieke nooit een gewone zaak. "Het was soms heftig. Overal om me heen het verdriet over de dood. Jong, oud en soms zelfs een suïcide. Ik was altijd onder de indruk van wat ik zag, maar werken in de uitvaartwereld is iets wat ik altijd heb gewild."
Het heeft mij gevormd
De dood heeft haar van jongs af aan gefascineerd, waar gaan we naar toe, hoe voelt dat, doodgaan, niemand die het weet. "Eigenlijk was ik vanaf mijn 13e jaar al met de dood bezig. Als tiener zat ik aan het sterfbed van mijn oma en vond het heel bijzonder. Toen ik uit school kwam en mijn vader vertelde dat oma was overleden zei hij troostend: je hoeft niet te huilen hoor, de dood hoort bij het leven. Dankbaar ben ik voor deze ervaring en dat ik mocht meemaken hoe iemand komt te overlijden. Dat klinkt gek ‘mocht meemaken’, maar het is een van de meest intieme en bijzondere momenten geweest uit mijn hele leven en het heeft mij gevormd."
Belangrijk onderdeel
De laatste zorg aan de overledene was voor Mieke een belangrijk onderdeel van haar werk. "Meedenken met de nabestaanden die zo’n verdriet hadden: welke kleding, wat past bij de overledene." Het zijn deze kleine en tastbare dingen die voor Mieke er toe deden als steun voor diegene de achterbleven en een luisterend oor te kunnen bieden. "Vooral ook de ontmoetingen in de aula, daar heb ik zoveel verdriet gezien en gedeeld. Op die momenten gebeurt er zoveel. Naast de stiltes heel veel gevoelige gesprekken bij de overledene in de opbaarruimte. Het intense verdriet aan de ene kant, maar ook vaak de berusting van "het is goed zo."
Het is voor Mieke veel te veel om uitgebreid te vertellen, maar ze is er als mens rijker door geworden. "Dit werk is alleen maar geven, luisteren en er te zijn", vertelt Mieke, die het werk in de uitvaart tot haar pensionering combineerde met ziekenverzorgende in het woonzorgcentrum Het Ellertsveld in Schoonoord.
24 uur per dag oproepbaar
De taak van aulabeheerster is veelomvattend, Mieke moest alles in goede banen leiden: de zorg voor de overledenen, rouwbezoeken, de catering, speciale wensen en alle facilitaire zaken. "Je bent 24 uur per dag oproepbaar en beschikbaar en in dit vak geldt dat je het maar één keer goed kunt doen."
Dank aan haar collega’s in de verzorging, in de bediening en de dragers en voor het bestuur van de uitvaartvereniging De Laatste Eer. Dat geldt ook voor de uitvaartorganisatie UGNA in Coevorden. "Wat hebben we veel gebeld en app-verkeer gehad. Zoals ik er nu op terugkijk is dat altijd goed verlopen."
Speciaal woord van dank aan Albert Kuipers
Een speciaal woord van dank richt Mieke aan het adres van Albert Kuipers uit Meppen. "Hij heeft mij de kneepjes van het vak geleerd. De bijzondere en soms heel persoonlijke wensen bij het afscheid, Albert zei altijd: "Alles kan en mag als het mogelijk is" en heel veel was uitvoerbaar bij hem, en dat was bijzonder om te ervaren."
Egbert als steun en toeverlaat
Mieke Oldewening kijkt aan het eind van het interview in de richting van echtgenoot Egbert. "Voor mij is het altijd heel belangrijk geweest dat Egbert mij gesteund heeft in dit onregelmatige werk. Ook middenin de nacht kon je gebeld worden en als ik dan weer thuis kwam was soms het licht nog aan en kon ik mijn verhaal nog kwijt."
Trea Epping uit Oosterhesselen heeft de taken van aulabeheerster overgenomen.
Na een dienstverband van 37 jaar heeft Mieke Oldewening afscheid genomen van de uitvaartvereniging De Laatste Eer. Sinds 2000 was Mieke ook verantwoordelijk voor het aulabeheer. (Foto: Gerda Looije)